Deneyimler,
Hac yolculuklarının son bölümleri genellikle tören alayı şeklini alır. Katı anlamda sonuç ancak bir anlatının sınırları içinde mümkündür. Anlatıdan ve ayinden arındırılmış bir dünyada son, acı ve rahatsızlık veren bir kesinti olabilir ancak. Yalnızca bir anlatı çerçevesinde son bir tamamlanma olarak görünebilir. Anlatı görünüşünden yoksun her son mutlak bir kayıp, mutlak bir eksikliktir. İşlemci anlatıyı bilmez, o yüzden de sonuca varmayı başaramaz. Hac yolculuğu anlatısal bir olaydır. Bu nedenle de hac güzergâhı olabildiğince hızlı katedilmesi gereken bir geçit değil semantik açısından zengin bir yoldur. Kefaret, şifa ve şükran gibi anlamlarla yüklüdür yolculuk. Bu anlatısallık nedeniyle hac yolculuğu hızlandınlamaz. Bunun yanı sıra hac yolu bir Ora'ya geçiştir. Hacı, zaman açısından, selamete kavuşmayı umduğu bir geleceğe doğru yolculuk etmektedir. Bu anlamda turist değildir. Turist, mevcut zamanda, burada ve şimdide kalır. Gerçek anlamda yolda değildir. Yolların kendine has bir anlam ve önemi yoktur çünkü görülmeye değer değildirler. Yolun zengin semantiği, anlatısallığı turistin bilmediği bir şeydir. Yol anlatı gücünü hepten yitirir ve boş bir geçit haline gelir.
Sayfa 49 - İvme ToplumuKitabı okudu
·
107 görüntüleme
Görgü ve kılgı, plansız bir turistlik hâli içerisinde de insana uğrayabilir ve bunu müstehcen bulmak ancak felsefik bir mıncırmadır. Bu kısmı beğenmedim. On puan basacaktım tam… Ah. “Zaman ve mekânın bu semantik fakirleşmesi, anlatısallıktan yoksunluğu müstehcendir.” Belki de fokuslanmamak ve yalnız deneyimi özümsemek de gereklidir şu kısıtlı ömürde. Devam eden paragrafta inciğine cinciğine dek planlanmış tatillere gönderme yapan bir hâli gibi de var. Eşikleri, gizleri kaldırmış olmanın getirdiği çıplaklık ve müstehcen hâl. Kararsızım.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.