Bir derviş mürşidine, bir genç hocasına mektup yazarken sonunda isminin yanına muhakkak “pür-kusur" (çok kusurlu) ya da "hâk-i pâyiniz” (ayağınızın tozu) yazardı. Hem edep, hem muhabbet.
·
147 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.