Ah Nuriyyə... Vəfalı yar. Azərbaycan ədəbiyyatında belə qadın obrazları görmək çox ama çox xoşdur. Öz ayaqlarının üzərində duran bir qadını tez-tez görmürük. Romanın qəhrəmanı olan Nuriyyə tək olsa da , oxuyub savadlı bir qadın olur. Öz sevgisinə boyun əymir. Nuriyyə özünə yazıq deyir. Ama bu tamamilə səhvdir. Yazıq insan başqasının ailəsinə maneə törədən bir qadın olardı. Amma o belə bir hərəkət etmədi. Murad öz səhvlərini gec başa düşdü. Bir şeylər eləməyə çalışdı amma artıq gec idi. Səadətin qısqanclığına görə ailəsini dağıtmaq istədi. Amma Nuriyyə razı olmadı. Yaxşı ki razı olmadı. Başqasının bədbəxtliyi üzərində qurulan ailə heç vaxt xoşbəxt ola bilməz. Murad və Səadət ayrılsaydılar hər ikisi xoşbəxt olmayacaqdı. Çünki Murad Səadəti sevib . Əgər Nuriyyəni sevsəydi gözü heç Səadəti də görməzdi.

Söyüdlü Arxİlyas Efendiyev · Qanun Nəşriyyatı · 2020785 okunma

·

38 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

elnurə