Böyle günlerden nefret ediyordu. Saniyeler, dakikalar, saatler bir yalnızlık sarkıtı oluşturana dek üst üste biniyordu. Konuşmuyordu. Radyo yu ve televizyonu açmak istemiyordu. Tüm evin içinde çınlayana dek düşünceleri genişliyor, büyüyordu.
Sayfa 136
·
112 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.