Ölü Ruhlar Ormanı Jean-Christophe Grangé

Okurken tüylerim ürperiyor. Neredeyse hiç bitmesin istiyeceğim bi kitap bazı sayfalar var ki midem almıyo.. yine de merak dolu ve gizemli yanı çok hoşuma gitti okumaya devam :)

Aslında kitap yokluğundan okuduğum ve okuduğum dönemde beğenmediğim bir kitap. Ama oturup düşündüğünüzde çıkarılabilecek sonuçları, verdiği mesajları çok kolay seçebiliyorsunuz. O kadar çok mesaj var ki kişisel gelişim adına dahi okunabileceğini söyleyebilirim. Abartmıyorum. Bazı insanlar korku, gerilim, macera ve katili tahmin edememek istiyor. Romanın etkileyiciliği açısından bu istekler önemli noktalar fakat iş bu kadarınla kısıtlı kalmamalı diye düşünüyorum. Sonunu tahmin edebiliyorsunuz, sadece bazı sayfalarında gerilimi yaşayabiliyorsunuz ve sadece bazı sayfalarda korkuyu hissedebiliyorsunuz doğrudur ama bunları göz ardı edip kitabın verdiklerine ve öğütlediklerine bakarsanız önemli sonuçlar çıkaracaksınız. Kestirip atılmamalı.

Harika bir kitap daha bitti. Cinayetler cinayetlerin altında yatan bir büyük bir sebep. Teknoloji gelişiyor fakat hiç düşündünüz mü ilk insanlar ne yiyip ne içiyordu. Yada modern insanların içinde herzaman ilkel bir yaratık varmı? Nerden geldik nasıl geldik problem neydi bu cinayetler tecavüzler dökülen kanlar neyin nesi insan bence özünde hep ilkel kana susamış bir varlık olarak kalacak. İşte bu kitapta insanın bu yüzüne ışık tutuyor.

Kitabı büyük bir hevesle alıyorsunuz. Aslında kitabı değil ismi alıyorsunuz Grange yazmışsa okunur diyorsunuz. Evet, okunabilir ancak "Kızıl nehirler, Taş meclisi, Kurtlar imparatorluğunu" okuduktan sonra alıyorsanız büyük bir hayal kırıklığı yaşıyorsunuz.

Yayınevi: Doğan Kitap      Çeviri: Tankut Gökçe
Sayfa: 464                          Baskı ve yılı: 39/2016
Okuduğum diğer Grange kitaplarına göre insanı daha az bağlayan bir kitap. Gerek konu gerekse içerik bakımından güzel bir kitap fakat kitabı okurken bunu Grange mı yazmış acaba diye kendi kendime sordum birkaç kez. Okuduğum diğer kitapları Çoruh Nehri ise bu kitap Meriç nehri gibi. Heyecan unsuru bir seviye altta kalmış. Konu diğer kitaplarına göre daha yavaş ilerliyor. Bu kitapla birlikte okuduğum 8. Grange kitabı ama en az beğendiğim kitabı diyebilirim. Kitapta tesadüfler ve iyi yönde rastlantılar biraz fazlaydı.
Şunu da belirtmeliyim, okuduğum kitaplar içinde olayları çözen kişi ilk defa kadın.
Sayfalar eski basımlarda daha kaliteli iken yeni basımlarda daha ince. Bu da sayfaların çabuk tahrip olmasına neden oluyor.
Konu darbelerle, cuntalarla ve diktatörleri ile ün salan Güney Amerika'da yaşanan tarih öncesi olaylar ile bağlantılı. Tarih öncesi ile günümüzü mükemmel bir ilişki kurarak bağlamış. Bu konuda Grange'ın genel olarak Afrika eksenli okuduğum kitaplarından biraz farklı. Yazar yine kitabın sonunda şaşırtmayı başardı. Ele aldığı konu ve bölgeyi (Güney Amerika) ilgiyle takip ettim. Her kitabında dili, vermek istediği mesaja ve bölgeye göre çok iyi uygulayan yazarımız bu kitabında da dili çok etkili kullanmış.

Gerçek anlamda bir kitabı okurken nefes kesilmesi neymiş bu kitapta öğrendim. Sonlara doğru öyle bir yere geldim ki aynı iki sayfası iki üç kere okudum ve bir sonraki sayfayı çevirebilmek için ciddi anlamda cesaret toplamam gerekti. Kitabın gidişatına göre bir son olacağını beklemiyordum ama yazarın böyle beklemediğim bir yerden vuracağı da hiç aklıma gelmemişti. Tüm kitaplarını en kısa zamanda temin edip, en kısa zamanda okuyacağım. Kitap bittiğinde yazara ciddi anlamda bir hayranlık beslemeye başladım. Bu kadar şok edici bir son hiç ama hiç beklemiyordum.
İlk başlarda biraz sıkılmıştım. Ara ara da ülkelerin günümüz ve geçmişteki politik durumları ile ilgili verdiği bilgileri gereksiz görüp, okurken sayfaların ilerlemediğini hissettiysem de kitabı yarıladıktan sonra sonunun nasıl geldiğini anlamadım.
Yalnız ciddi anlamda midesi sağlam olmayanlar veya korku, gerilim okumayı sevmeyenler kesinlikle okumasın. Bu kitap onları fazlasıyla aşar.

İlk sayfalarından beri gerçekten ustaca kurgulanmış bir hikaye. Son sayfalarına doğru sürekli giderek artan heyecan ve gerilim, sizi kitaba bağımlı hale getiriyor ve mükemmel final... Jean-Christophe Grange, bu adamı seviyorum!

Jean Christophe Grange yine muhteşem bir kitap yazmış.Polisiye, gerilim dalında ciddi şekilde liderliği kalabilecek biryazar olduğunu tekrardan bana hatırlattı desem yalan olmaz.Son ana kadar katilin kim olduğunu hep tahmin ettim ve tabiki hiç aklıma gelmiycek yerden katil çıktı.Mutlaka okuyun derim...

UYARI: Ürkek bir kişiliğiniz varsa okumayın. Bu nasıl bir gerilim, nasıl bir korku Allah'ım. Okuyalı bir kaç yıl oldu ama hala sahneler aklıma gelince ürperiyorum. Kitabın herhangi bir yerinde duygusal anlar, çiçekler, böcekler beklemeyin -kızlara sesleniyorum- çünkü bulduğunuz tek şey ruhlarla, şizofrenlerle dolu bir orman. Gerçekçi olmak gerekirse okuduğum diğer kitaplarına da dayanarak yazarın sadist olduğunu düşünüyorum, sürekli kesmelerin biçmelerin başka bir açıklamasını ben bulamadım bulduysan yorum at tartışalım :P .Ama ne yapıyoruz yiğidi öldürüyoruz hakkını yemiyoruz. Adam iyi yazmış. Hissettirmek istediği duyguları hissettirdi. Yinede Alınması Gereken Kitaplar listemde olmaz.

Kitaba başladıktan sonra buradaki yorumları okumuştum ve ya abartıyorlar; vahşi cinayetler, kopan parçalar, çıkarılan organlar, yenilen insan etleri var ama çok da etkilemiyor diye düşünmüştüm. Meğer bilinçaltım bütün tasvirleri kaydetmiş ve ne kadar gerçek gelmişse gece kabusumda çok sevdiğim birini kitaptaki durumda gördüm. İçli içli ağlarken uyandım. Açıkçası içindeki hayata, ilişkilere ve insan psikolojisine dair cümleler de takdir edilesi. Sadece gerilmiyorsunuz, öğreniyorsunuz da. Başarılı...