Hem yorumlanmayı hem de okunmayı en içten hak eden bir kitap. Bir an her sayfasını çizmemek için her sayfasında kendimi bulmamak için zor tutum sanırım ellerimi, ellerimi tutum ama maalesef gözelerimi tutmadım... Uzun zamandır sanrım yaklaşık bir senedir etkisinde kaldığım bir kitap okumadım efsnevileşmiş bir kitap, insanı her mısrası ile büyülüyor ve bu büyüleyiş tek bir tabire sığamaz. Bir babaya yazılabilecek en güzel kitap, en son bu duyguları sanırım "Küçük prens"i tekrar okurken hissetim. Efsanevi bir şey sırf insana bu duyguları hissettirdiği için bile tekrar okunmayı hak ediyor .Yazarı ayakta alkışlıyorum... Babası için en güzel miras sanırım bu kitap...