Yaklaşık bir haftadır bana arkadaşlık eden muhteşem bir eser okudum.Yazar hep bu eseri yazabilmek için dua etmiş ya ben de okuyabildiğim için şükrettim.İnsanlar elsiz ,kolsuz yaratılabildikleri gibi vicdansız da yaratılabilirler ,diyor.Ne kadar doğru birilerinin kalbinin yumuşamasını beklemenin nafile bir bekleyiş olduğunu ne güzel de anlatmış.Hayatımda kendimi hep Adam gibi gördüğümü anladım ve karşıma birçok Cathy çıktı ve çıkmaya devam ediyor.Artık beklentileri kısmak kendi kendine yetip bu iş hep böyle deme olgunluğuna erişmek lazım.Günün koşturmacası içerisinde beni kuvvetli bir şekilde yanına çeken ,heyecanlı bir okuma yapmamı sağlayan nadir kitaplarımdan biri oldu.İyi ki ama iyi ki okudum.