“Doğru Leyla… Baktığın o gözlerde sadece sen varsın. Nasıl oldu, ne ara oldu, bilmiyorum ama oldu işte. Bir başkası hiç olmamıştı zaten ama bu saatten sonra da senden başkası olmayacak orada. Ne gözlerimde ne de yüreğimde… Tüm bunlar içine düştüğümüz bu kurmacanın içinde yoktu, biliyorum. Seni korumaktı görevim, sevmek değil… Ama oldu işte… Sende durumlar ne âlemde bilmiyorum ama ben sana bildiğin tutuldum. Anlayacağın ben karıma aşık oldum.”
Sayfa 292 - Eren KarahanKitabı okudu
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.