“Sen hâlâ o kızsan, hâlâ ölmek isteyen, bu hayatta tutunacak hiçbir sebebi, kimsesi olmayan o kızsan, bir gün beni de bu evi de ardında bırakıp gidecek olan o kızsan, bunu şimdi söyle bana. Söyle ki daha fazla umuda kapılıp kandırmayayım yüreğimi… Ama değilsen… Sen de benim gibi hiç hesapta olmayan bu aşkın rüzgârına kapıldıysan, tut elimi. Yerleş yüreğime ve bana bir söz ver. Artık tek başına olmadığını, sadece kendin için değil, benim için de yaşadığını söyle. Bizim için bir umut varsa eğer, bunu bana söyle Leyla… Söyle ki benim de her gün ölümü omuzlarımda taşıyarak başladığım günleri yuvamda sonlandırmak için bir sebebim olsun.”
Sayfa 293Kitabı okudu
·
52 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.