The Woman in Me kitabında da bolca gördüğümüz aile ilişkilerindeki bozuklukları bu kitapta da bolca görüyoruz.
Çocuk yaşta ünlü olan bütün oyuncu/şarkıcılarda anne baba istismarı olduğu açık. Çünkü hiçbir çocuk (3-4-5 yaşında hiçbir çocuk bilinçli bir şekilde seçim yapamaz) çalışmanın ne olduğunu bilmeden bir seçim yapamaz. Kaldı ki bu yaştaki çocuklar kreşe bile zor giderken bu çocuklardan setlerde performans göstermeleri ve bunu da layığıyla yapmaları isteniyor. Konu sanırım anlaşılmıştır.
Ama işte sorun da şu; evet ortada bir istismar var ama kitap yazanlar da bunu öyle bir anlatıyor ki sanki bir tek onların başına bu tür olaylar geliyor. Bir tek onların anne babaları tu kaka.
Şimdi günümüz çocuklarına bir göz atalım. Okula gidiyorlar ve anne babaları bütün derslerinde başarılı olması istiyor. Yetmiyor özel dersler aldırıyor. Hafta sonu spor etkinliği, hafta içi ya bir enstürman çalacak ya da yabancı dil öğrenecek hatta bazen hepsi birden. Oradan oraya koştururken sağlıklı beslenecekler zamanında uyuyup uyanacaklar, her zaman iyi görünüp hiçbir saygısızlığa ve şımarıklığa izinleri olmayacak. Falan filan...
Çok tanıdık değil mi?
Evet çağımızda da istismar var. Hem de bu sitede anne baba olan kişilerin %90 bu şekilde yaşıyor değil mi? Bir yarış halinde, her zaman..
Peki hanginizin çocuğuna bir film/dizi/reklam teklifi gelse kaçınız reddeder? Pek az...
Bu kitapta da anne takıntılı. Kendi yaşayamadığı çocukluğu ve oyuncu olma hayalini kızının üstüne yüklemiş. Dini baskılarla büyüyen, ailesine belki de hiç karşı gelememiş, yoksulluk, çevre baskısı, işsizlik, ailesinin destek olmaması, genç yaşta kansere yakalanmak, zengin olmak ve çocuklarını rahat yaşatmak, 4 çocuğuna hem annelik hem babalık etmek... Çok zor bir yaşam.
Jennette'in annesinin davranışlarını haklı bulmadım ama Jennette'i de yine çok şımarık ve ajitasyon yapan biri olarak gördüm. İnsanız neticede. Kimse dört dörtlük değil. Anne baba bile olsalar...
