"Ben korkarken gökyüzünden,
Sen bir bulutmuşsun.
Hüzün mevsimi demişler de diyenler,
Güneşin kayboluşuna şahit oluyorduk.
Pencere mi açsak duvarlara,
Yıkalım demiyorum,
Örmüşsün o kadar ama ne bileyim,
Kuşları görür çiçek koyarız önlerine."
"Kimin şiiri bu? Son dört dizesini biliyorum ama."
"Hüseyin Çıplak."
"Yolları kapatma, duvar örme aramıza diyorsun," dedim. Yine onu anladığımı ifade etmeye çalışmıştım.
Sayfa 177 - Armoni YayıncılıkKitabı okudu
·
72 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.