Ölümle burun buruna gelip, bi an olsun öleceğinizi düşündünüz mü ? Bugün bir araba, motor sürerken bana çarptı ve kaskım olmasaydı belki de yatağımda değil de bir morgda bekliyor olacaktım . Çarpmanın etkisiyle ayağa kalkıp direkt yürümeye başladım çünkü koşabilecek miyim dedim , canımın yandığını bile hissetmezken çok sevdiğim sporumu düşündüm . Bunları düşünürken , bana çarpan kadın yanıma gelmeye çalıştı uzaklaştım korktum , biraz sitem ettim durmanız gerekiyordu dedim . Şu an kaskım olmasaydı ölmüştüm diye bağırmaya başladım o şokla . Kadında korktu ama daha çok kendisini düşünüyor gibiydi , enerjisi kötü geliyordu ben avukatım prosedürü biliyorum dedi ve bir yer işaret etti oturmamı istedi . Şu an olayın etkisini atlatabilir miyim dedikçe kadın daha çok üsteledi sonra çevredekiler duruma müdahale etti ve bir dükkanın bahçesine banka oturttular . Kadının birisi bir şey içer misiniz dedi. Etrafıma bakındım ve bir tanıdık yüz görmek istedim yoktu. Dedim ki ben kahve içmek istiyorum oysa evden çıkmadan önce içmiştim kahvemi ama çok sevdiğim bir şeye tutunmak ,kokusunu çekmek istedim ki sakinleşecektim kendimi güvende hissedecektim . Bana çarpan kadın tekrar geldi ve yine telaşlı telaşlı konuşmaya başladı . Dedim ki size sarılabilir miyim . Kadın şaşkınlıkla bana sarıldı ve biraz olsun o üstündeki kötü enerji yerine küçük bir tebessüme bırakmıştı . O sırada kahvem geldi ve belki dışardan görenler kıza bak kaza yaptı kahve içiyor diyebilirlerdi ,bilmiyorlar ki bana iyi gelecek tek şey kahveydi .Dakikalar sonra hastaneden arkadaşım geldi ve beni ambulansla hastaneye götürdüler . Kazanın sıcaklığı geçmişti ve sıyrıklarımın ağrısını hissetmeye başlamıştım . Pansuman yapıp emarımı çektiler . Sonuçlarda kırık çıkık yoktu sonra yürüyerek hastaneden uzaklaşıp kendimi sahile attım :)