Yakın zamanda en güvendiğim iki insan da epey eğlenceli ve insanlara karşı hiç de kapalı olmadığımı söylediğinde bir duraksadım. Aksine o kadar inandırılmıştım ki bu bana ilaç gibi geldi, aksini iddia edenlerin de ait hissetmediğim yerlerde ve parolamı bilmeyen insanlardan oluştuğunu fark ettim. Çevre ve mekanın ehemmiyeti bu kadar büyük işte. Kendimiz olduğumuz, yolumuzu bulduğumuz bir hayat diliyorum. Bu arada Nil Karaibrahimgil- Cancağızım ve Mabel Matiz- Kömür, farklılık isteyenlere Cinare Melikzade & Ressam- Demisdin dinleyip bana teşekkür edebilirsiniz. İyi geceler :)