İrlanda ve İskoçya'da sıkı sıkıya uygulanan fosterage adeti, asil soydan gelen çocukların, onları yetiştiren ve eğiten başka bir aileye emanet edilmesini gerektiriyordu. Bunun sonucu olarak çocukla yeni aile arasında, doğduğu aileyle olan bağlardan daha güçlü manevi ve duygusal bağlar kurulurdu. Aynı adet, en azından "dayı fosterage"ı biçimiyle Kıta Avrupası'nda da vardı. Asilzade esas olarak dayının temsil ettiği annesinin ailesine emanet edilir ve çocuk orada daha sonra da muhafaza edeceği "besleme" (Eski Fransızcada nourri sözcüğünün
anlamı gıdayla sınırlı değildi) konumunda bulunurdu.
·
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.