Gönderi

"Yalnızdım, yapraklarım dökülmüştü bir bir deryalara savrulup çöllere düşmüştüm Bir duman tütüyor yine hangi kent yandı Hangi sokakta vuruldu sevgilim Bir demet menekşe bir avuç toprak burkulan bir yürek miyim hep ? Sesimde bir yanma bir kerelik uzayıp giden bir çöl yalnızlığı Gazeteleri okumuyorum başım dönüyor sulanmamış çiçekler gibi kuruyor her şey her şey bir yolculuğun hüznünü taşıyor gidip de gelmemek üzere bütün yüzler" Ahmet Telli
·
311 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.