"Sen, bu âhengin zevkiyle zevklenişe, bu delice neş'enin girdabında sarsılarak kayboluş ve parçalanışa bîgâne misin? Her şey sürüklenir, durmak bilmez, arkasına bakmaz, hiçbir kuvvet onlara mâni olamaz, onlar hep sürüklenir. " Gözlerimden öte görebildiğim o aydınlık o münzeviliğimin kaynağı hayatımın acılı ve neşeli ahengi... gönlümün sırrı seni okudum bu sayfalarda. Nilüfer çiçeklerinin açtığını fark edemeyen ruhum göremediği anların da bir haberci olduğunu, tekrardan görülebilecek zamanın geleceğinin bilinciyle rüzgarın akışında. Akışın akışta olmaktan ve akışa karşı yüzmekten başka şey olmadığını görmek savuruyor, uzaklık içinde ki yakınlığa. Kitabın sayfaları içerisinde kalbimin sırrı taştı. Oysa ki gönül sırdır derler, ne mutlu ki kalbin sırrını taşıranlara, açığa çıkarıp ayna olanlara... "Şimdi gün ağardı, karanlık köşemi aydınlatan lâmba söndü. Bir dâvet geldi ve ben yol için hazırım." "Bilmiyorum, bana rastlamak için ne kadar uzak zamandan beri daima yaklaşıyorsun. Güneşin ve yıldızların seni benden hiçbir zaman mütemadiyen saklayamazlar. Birçok sabah ve akşam vakitlerinde senin ayak seslerin işitildi. Ve senin habercin kalbimin içine girerek beni gizlice çağırdı. " "Hayatımdaki bütün acı ve âhenksiz olan şeyler tek ve tatlı bir âhenge kalbolur ve benim tapınışım, deniz üstünde uçan mes'ud bir kuş gibi kanat açar." "İçinden hiç kimsenin kaybolamayacağı ebediyetin yanı başına geldim gözyaşlarının perdesi ardında hiçbir ümit, hiçbir saadet, ne de hiçbir yüz hayali görülemiyor. Ah, benim boşalmış hayatımı, bu okyanusa al, onu en derin doluluğa batır. O kaybolan tatlı dokunuşu, kâinatın bütünlüğünde bir kerecik duyayım. "

GitanjaliRabindranath Tagore · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20151,183 okunma

·

19 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İkrânur