"O rüyalar ki sırlı bir cihânın penceresidir; fakat vücûdumuzun karanlığı ve kesâfeti o şeffaf cama bile tesir ederek bir perde olmuş ve bizi, görülecek nice hakîkatlardan mahrum bırakmıştır. " Ateş Ağacı bana rûhumun ihtiyaç duyduğu ateşi veren nadir eserlerden birisi, sır olan gönlümün açığa çıkması cümlelerle... Kitap kendi kaybını arayan ve ararken hakikatlerin bu zuhûr'u, bu uyanış ve çoğalışlarını göğsünden atamayan bir adamın yolculuğu... Ve bu yolculuk yoluma yoldaş. Sayfalar boyunca karşıdan beliren ateşe doğru gittiğim zaman, bunun bir ağaç, bir "Ateş Ağacı" olduğunu gördüm. aslında yürüdüğüm ben idim yolun sonuna geldiğimde karşılaştım.bildim. karşılaşmak bitmeyen bir döngünün başlangıcıydı tekrarladım. "Niçin değişiyorum? Niçin iki kere iki dört, dediğim gibi sâbit bir hayat felsefem yok? Eğer beni sâhile bağlayan ipi koparsam deniz olacağım; fakat o kopmuyor işte. Şu, raf raf kitaplar bana o ipi koparmak ilmini daha öğretemedi. " "Dünyada ayniyet yok, benzeyiş vardır. Hiçbir kum tânesi yok ki, diğer bir kum tânesinin eşi olsun? Ne yaprak bir başka yaprağın aynı, ne yıldız yıldızın, ne damla damlanın eşi.. şu halde sen şeklen bile birbirinin aynı olmayan iki insanın hissen yekdiğerinin eşi olmasını nasıl istiyorsun?" "Madde yoldur; mânâ hedeftir; biz hedefe teveccüh etmediğimiz için bütün kazancımız sonsuz bir yorgunluktan ibaret kalıyor. Madde, bir perde gibi sıyrılmadıkça, mânâya engeldir; sırasında bir bulut parçasının azametli güneşi kapadığı gibi. Fakat mânâ, madde yolundaki ilerlemelerimize mâni olmaz; bir filin bir kedi ile güreşmeye tenezzül etmediği gibi."

Ateş AğacıSamiha Ayverdi · Kubbealtı Neşriyatı · 2002409 okunma

·

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İkrânur