Yalnızlık ilk başlarda bir hüküm gibi katıdır. Ona katlanamayacağını hissettiğin anlar olur. Belki biri olsaydı iyi olurdu, diye düşünürsün; belki bu ağır ceza biriyle paylaşılabilse hafiflerdi, herhangi biriyle, yakışıksız partnerlerle, yabancı kadınlarla... Bunlar zayıflık anlarıdır. Fakat bu anlar gelip geçer; çünkü hayatın bütün gizemli unsurları gibi, içinde her şeyin yaşandığı zaman gibi yalnızlık da yavaş yavaş seni, bizzat seni sarar.
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.