Sana buraya bazı şeyler koyuyorum.
Yol boyunca aklında olsun.
Lazım olursa açar okursun
Olmazsa da olsun, bir zararı yok
burada dursun.
Şuraya bir cümle koydum
Bırak, acımızı birileri duysun
Hem zaten şiir niye var?
Dünyanın acısını başkaları da duysun!
Acı mihlanıp bir kalpte durmasın.
Ortada dursun,
Olur ya biri
eline alır okşar,
biri alnından öper.
Az unutursun
Buraya tabiatı koydum.
Ağaçları, suyu, ovayı, dağı.
Onlar bizim kardeşimiz,
çok canın sıkılırsa arada onlarla konuşursun.
Buraya, küçük mutlu güneşler koydum.
Günlerimiz karanlık ve
çok soğuyor bazı akşamlar, ısınırsın
Buraya, bir inanç bir inat koydum.
Tut ki unuttun, tekrar bak,
o inat neyse sen osun
Buraya yolun yokuşunu koydum
Bildiğim için yokuşu
Zorlanırsa nefesin,
unutma,
ciğer kendini en çabuk onaran organ
valla bak,
aklında bulunsun.
Buraya umutlu günler koydum.
Şimdilik uzak gibi görünüyor,
ama kimbilir, birazdan uzanıp dokunursun.
Birhan Keskin