Birşeye inandığında yarım kalır insan... Sebebi ise inandıkları şey ile umutlarının yeşermesi, ardından sürüklenip gitmesidir. Bazen öyle bir pişman olursun ki "keşke..." dersin. "Keşke inanmasayaydım eskiden daha iyidim en azından bişey hissetmiyordum. Şuan her yerim acı ile dolu" dersin kendi kendine. Aşk mesela kuruyan taşlaşan kalbine birini alırsın sonrasında olan olur. İnandığım yerde yarım kalırsın. Bazen dua edersin bazen yalvarırsın "Allah'ım canımı al ben dayanamıyorum artık" dersin. Bazen seversin en derininden en içten şekilde karşındaki inanmaz bahaneler üretir, ürettiğini sanar. Suçlunun sen olduğuna inanırsın haklı senken. Aileden aileye kişiden kişiye değişir herşey siz siz olun inanmayın kimseye çünkü en ufak şeyde işler daha da kötüleşir suç bende mi onda mi diye kafayı yersiniz..