Allah ne nasip ederse eder,
Sıkıntıya düşme gönül,
Benim ömrümden öte.
Işık doğar yeryüzüne,
Bir aynadan yansır aheste.
Sonra bir gün içinde,
Öyle gider kendi hâline.
Sonunda akşam olacak,
Veyahut bir sabah yollarda.
Hep dün olacak dünya,
Hep mevsimler ucunda.
Bir soğuk hava eser şurada,
Bir yazgı yazılır,
Yaşayıp durur gölgelerim.
Allah nasip ederse eder,
Bir anlık bir nefes,
O yüzden sıkıntıya düşmeye ne hacet...
Yazgı yazılmış belki bilmediğim tutamda,
Kaderden ne dökülürse.
Bir öyle doğmuş ki her şey,
Allah biliyor her şeyin derinlerinde.
Kolumda bir saat öteden,
Ömrümde yıllar gerisinden,
Ben gidiyorum ilerden.
Ne olmuşsa bunun ucunda,
Herkes bir imtihan ile ilerlerken,
Allah biliyor olayın aslını,
Bir çemberin içinden.
Üzülmeye, durduk yere sevinmeye,
Hiç bir şeye gerek yok.
Şükredip bazı bazı tadını almaya,
Hiç bir şeye geç değil.
Allah bilir, görür elbet,
İşte burada bir sükûnet,
Gün çuvala girip sallanınca...
Bu hayatın tiryakisiyiz,
Yaktıgımızla, söndürdüğümüzle kaç paket...
Yol ve yollar bucağında,
Yordamlar oldukça,
Bir nefes sonra,
Tekrar öleceğiz nasıl olsa.
Bir stres olmadıkça...
AYKUT BARIŞ ÇELİK