Herhangi bir zorlama ve tehdit olmaksızın kendi isteğiyle ve manasına inanmaksızın bile olsa küfür olan (îmân ve İslâm’ın şartlarından birini inkârı veya hafîfe almayı îcap eden) bir sözü söylemek veya fiili işlemek, dîni inkâr etmek demektir. Zorlama ve tehditten maksat öldürülmek, bir uzvu kesilmek veya çok şiddetli dövülmekle tehdittir.
İnsanı küfre götüren lafızların îtibar noktası lisan olup söylemiş olduğu bu sözün manasına kişinin kalben inanıp inanmamış olması veya mânâsını kastedip etmemesi mühim değildir. Meselâ: Allâhü Teâlâ’nın isimlerinden bir isme hürmetsizlik etmek, emrettiği fiillerden birini hafife alıp alay etmek, rol îcâbı puta tapmak, haç takmak, kâfirlere mahsus bir sözü söylemek gibi.
Kat’î olan şer’î delillerle sâbit olan hükümleri reddetmek, Allâhü Teâlâ ve Resûlünü açıkça tekzip etmek, yalanlamak manasında olduğu için küfürdür.
Küçük veya büyük herhangi bir günâhı helâl görmek, hafîfe almak küfürdür. Şerîatle alay etmek küfürdür.
İçki içmek, kumar oynamak, besmele çekilmeden kesilmiş murdar hayvan eti yemek, hınzır eti yemek gibi haram olduğu kat’î delil ile sâbit olan bir şeyi zarûret olmaksızın inkâr etmek, helâl görmek veya hafîfe almak küfürdür. Helâl görmeksizin veya haram olduğunu inkâr etmeksizin bu fiilleri işlemek ise büyük günâhtır. İşleyen fâsık olur.
Bir kimse zinâ ve haksız yere adam öldürmek gibi İslâmiyette de ve önceki bütün dinlerde de haramlığı sâbit olan bir şeyin helâl olmasını temenni etse yine küfre girer.
Küfür olan bir şeyi söyleyen kişiye rızâ göstererek gülen kimse küfre girer. Bir kimse bir yere otursa, etrafına da bir topluluk toplansa ve ona dîni sualler sorup verdiği cevaba alay kastı ile hep beraber gülseler, tamamı birden dinden çıkar. Bu şekilde küfre giren bir kimsenin yapmış olduğu bütün sâlih amelleri boşa gider, hanımı kendisinden boş olur (yeniden nikâh kıyması gerekir) hatta yapmış olduğu haccı dahi tekrar yapması icap eder. (Şerh-i Emâlî; Şerhu’l-Akâid; el-Bahru’r-Râik)
21 Aralık 2019
Fazilet Takvimi