Başım bir şiirin tablosuna dolanmış kadar karışık.
Saçlarım koskocaman bir koro;nefesim en güzel şarkı.
Bunca şiir neresinden gelip yazılıyor defterime dünyanın?
Bunca yazı geçirmiş hangi kışa dönmüş kalbim?
Sevmek değil, sevda değil dönüp ardimizda bıraktığımız enkazlar yığını.
Ne bir İsa'si kaldı geriye dünyanın,ne bir İbrahim'i ne bir İnsan'ı.
Sen de çekip gidiyorsun ya!
Hangi telaşa sarıp sarmalayasım kalsın şu koca dünyayı ?
Buruşuk bir kağıt gibi dönüp duruyor ayak uçlarımda sevimsiz yeryüzü.
Lime lime dağılıyor parmak uçlarım.
Duman duman,serçe serçe evriliyor kirpiklerimin içinde koskoca yeryüzü, gökyüzü,insanyüzü.
Hangi birini anlatsam sana?
Hangi savaşı tutsam kolundan getirsem dizlerinin ayak uçlarına?
Milyon tane şiir yazsam sana.
Kaç milyon tane şiir yazsam içimin karanlıklarina?
Sencil bin kere yazsam kalbim paklanir içindeki sevdalardan.
Yeryüzünün kaç türküsü alır sancısını halkının?
Var olmaktan geliyorum.
Var olmaktan geliyorum.
Yaşım çocuk.
Var olmaktan geliyorum.
Yaşım Mesih.
Var olmaktan geliyorum.
Yaşım tenzih.
Meclislerin içlerinde,kalplerin en derininde,en içinde..kuytusunda duran insan.
Hangi günün yüzüne çıkar dersin?
Sen.
Hangi yüzyıl geçtikten sonra uğrarsın kentime?
Kaç yüz bin kere çevirsem sayfaları damlarsin mürekkebime?
Milyon şarkının kaç milyonunu kaç milyonuncu kez dinlesem döner gelirsin dizlerime?
Sen, değil misin şiir söyleten ?
Dinleten değil misin kutsal şarkıları?
Kuşların kalplerine koydum ekmekleri,yersin.
Zaman geçip duruyor.
Ama sen.
Gitmeyi seversin.
-elamra