Murat Adatepe: "alper Gencer...": alper Gencer... deli gibi uykum var Nermin gözlerimi yumsam mayınlar patlayacak çobanlarımda kuzular geceye kırık bir kaval gibi dizilecekler elimden hiçbir şey gelmiyor inan dünyasız kaldıkça böyle aklıma seni düşürüyorum...

alper Gencer...

deli gibi uykum var Nermin gözlerimi yumsam mayınlar patlayacak çobanlarımda kuzular geceye kırık bir kaval gibi dizilecekler elimden hiçbir şey gelmiyor inan dünyasız kaldıkça böyle aklıma seni düşürüyorum karnıma bir tank giriyor gibi seni düşünüyorum alnımda harp kaşlarıma basa basa yürürken çehreme çalınmış hilal kalbimden küllerle fışkıracak neredeyse dönüp baksan ölümün elimden olacak bir terazi bozacak eski bir teraziyi morga mor çalacak pıhtılaşan kan terlemeyen bir at patlayacak koşarken dönüp baksan Şeddad’ı indirecek kıyamet! tül rüzgarla değil artık güneş bile battı savrulan balyoz içinden geçiyor buharın tutan el yarıyor suyu kan zerk aleminde seninle dolanırken kuyumu kıyıldı nikah ölsem de durur nişanı ben bir tek damarımı bilirim onun da adı Şah! deli gibi uykum var Nermin şuramda sen gecenin üçünde çevirmeme girmişsin o dakka telsizime ela gözlü türküler çalmışlar ve devletin dinlenmeden dinleyen dinlileri dillerimi işkenceye sağmışlar anlatamıyorum Nermin bu dudak öpemez deyince bana inanmıyorlar kimin içine değebilmiş bir dudak? mühür verilmiş ateşe ve erimemişse mühür bülbül ne için ölsün ki güle? o çekiç gözlü, bahçıvan mı sanıyormuş kendini? bizi elindeki çivilerle mi döndürecekmiş çöle? deli gibi uykum var Nermin elimden hiçbir şey gelmiyor inan ben her gün bir emevi asıyorum içimde azalmıyorlar Nermin omzumda bir gülünç ağrısı nereye gitsem varır varmaz arıyorum seni kendime yapacak bir şeyim yok çok sağanak yağdın zarlarıma beni içime kadar ıslattın Nermin zührevi bir felçsin arlarıma şuramda sen şuramda… son sürat kan kaybediyorken devrilen bir ambülansın içinde kadar şuramda… açıp gösteremiyorum Nermin yasal tedbir koymuşlar gözyaşlarıma deli gibi uykum var Nermin bir mengene ile şakaklarımı yeniden sipariş ettim kendime urlarımı cellâdıma bahşiş bıraktım zaten nereye uzansam ölüm içime bir gardiyan kaçmış gibi ben koğuşlarımdan sana daraltılmışım ipin koptuğu yerden boşanan bir çığlığınsın iki el sıksan havaya iki kuş düşer verir kalbini ama beni bir bahane bulup da… kurbağaları tartmaktan dönen bir yılgınlığınsın deli gibi uykum var Nermin gözlerimi tankerler boşaltıyor gözlerini gözlerimden al beraber bir şeylere bakalım elimden hiçbir şey gelmiyor inan elimi çabuk tutman lazım ben ki böbreklerimle hayata bağışlanmışım anlamak istemediğim bir şey var gülüşünde istimlak edilmiş gövden ne kadar da kanlı duruyor sermayenin dişinde böyle ru be ru böyle eli belinde müteyakkız sittin sene geçse anlaşamayız beraber bir şeylere bakalım Nermin bakmayalım hiç birbirimize deli gibi uykum var Nermin gövdemi söküyor şafak ipliğim çözüldükçe içimde ağırlaşan bir ittifak cebimde Marx boynumda dükkan kapatan esnaf dünya elindeki aynayla açı kuruyor omuzlarımın ortasına uyumuyorum Nermin kustuğum kükürt soluduğum azotla akraba birbirini bulan iki açık pencere gibi cereyan yapıyoruz seninle hayata artık kabullendim: beni karşılamıyorsun burada! ben senin uyuduğun yerlerde geziyorum sen benim sürülerimi sürüyorsun bozkırlarına deli gibi uykum var Nermin elimden hiçbir şey gelmiyor inan ben nasıl uyurum sen uyanmazsan Allah biliyor hiçbir şeyim yok sevilecek şeyler ağaçların arasından geçip gidiyor seni sevmek de öyle orman! yanınca bitiyor her şey yanınca bitiyor kalanlarla avunmuyorum Nermin sen yoksun her nasıl olmayacaksan bu imtihan bu debi o terli atın külündense bu kalp çok sevinirim ya Rabbi beni her yerimden kapatırsan

Alper Gencer

138 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murat Adatepe