1979 katlı bir insan olarak inşaa edilmişim. Her katımda bir tarih, binbir hikaye. Asansörsüz çıktığım bu katlar da hep ben mi yaşadım.. Beni yaşayan ya da benimle yaşayan olmadı mı. Bir kitabın sayfaları gibi geçiyor hayat. Gözlerim selvi ağaçlarının mavi göğe divit gibi dalışını seyreduruyor.. Mezarlıklar göğe meğer ne yakın dururmuş.. Ağaç kakanlar kaç darbeyle ağacın kalbini oyuyor.. Oraya bir doğum mu koyacaklar.
Ah.
·
251 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.