Sessiz bir geceye sarılıp uyuduğunda, yıldızların arasından süzülen o ince ışık hüzmesi gibi, kalbimin derinliklerinde seni çağırdım hissetmez misin?
Yolunu arayan bir rüzgar gibi bu şehrin dar sokaklarında seni arıyorum görmez misin?
Ay ışığı dökülür pencerenin ardına, sanki görünmeyen ellerle dokunurcasına hisset beni.
Hatırlanmaz sanırsın, göz kapaklarının ardında yatan o derinliği, bilmez misin o derinlikte seni ararım ateşim olmaz mısın?
Kırık bir aynadan yansıyan bir gölge düşer duvarıma, anılar parçalı ve bulanık ve o an penceremden akşam esintisi kokunla odamı tazeler bilmez misin ?
Dokunmasa da ellerimiz kalbimin en gizli köşesinde bir yerlerde hep var olanımsın anlamaz mısın?
Bir çiçeğin kokusunda saklı, bir yağmur damlasının toprağa düşüşünde yankılanan, fısıldayan bir özlemim var sana öyle sessiz, öyle derin ki, kimselere anlatamadığım benim sesim olmaz mısın?
e.