Daima bir planı olmalı insanın, değil mi? Sen plan yap, hayat bozsun. Bi'adım ileri gitmenin hevesiyle çalış çabala, birileri veya bir şeyler o hevesini, heyecanını kursağında bıraksın. Alış buna insan, sana mutlu olmak yazılmadı. Çok mu istedin bir şeyleri? Kime umrundasın ki? Zaten yalnız doğdun, yalnız öleceksin. Bir yola koydular seni işte. Sen sadece o yol kadarsın. Kabullen. Kabullen ki canın yanmasın. Öğrenilmiş çaresizlikle yaşa insan. Yolun değişse bile içine daldığın aciz o tünel körlüğü yüzünden yaşayacağın tek şey alıştıklarının getirdiği kendini gerçekleştiren kehanet olacak. Yolun değişse de sonun değişmeyecek insan. Renkli bir hayatın hayalini kurmuştun değil mi? Artık senin dünyanın rengi köpeklerin gördüğü kadar.