Kemal Kartal: "Bir Eylül Göç Vurgunu": Bir Eylül Göç Vurgunu Gecemin lambası yok gün doğumları olmayan bir şehirde Düşse, düşeceğim hiç gelmediğin ömrüme... Günlerden bir gün Aylardan Eylül Gecenin perçemleri günü kucakladığı vakitler Beynimde bir hikaye kurguluyorum Canımı acıya yamayıp yazıyorum yamalarım dikiş tutmuyor sökülüyor, haykırsam sesim boğulacak... Harflerim dökülüyor satırlarıma hepsi...

Bir Eylül Göç Vurgunu

Gecemin lambası yok gün doğumları olmayan bir şehirde Düşse, düşeceğim hiç gelmediğin ömrüme... Günlerden bir gün Aylardan Eylül Gecenin perçemleri günü kucakladığı vakitler Beynimde bir hikaye kurguluyorum Canımı acıya yamayıp yazıyorum yamalarım dikiş tutmuyor sökülüyor, haykırsam sesim boğulacak... Harflerim dökülüyor satırlarıma hepsi ateşten bir parça, ve biliyordum yarınlarıma eklediğim dizelerim hep ağlamaklı olacaktı... Uzaklardan bir yerlerden gelen ses alıp götürüyor beni, kayboluyorum kendi dehlizlerimde Yüreğim özlemle taşarken yine sıçradı özlemim bir kaç kelimeye.. Özlem geçer miydin rahmet değmeden tenime ?.. Yüreğimin ayakları da takılıyor aşkın yamaçlarında. Yüz üstü düşüyorum acılara... Ölümsüz olmalıydı bu aşk, silüetim kaybolur, sesim kesilir, ama dizeler İklimler boyu satırlarca bir ömür derinliğinde ve bir hayat bilmecesinde yaşamalı... Sen bilir misin çekip giderken düşlerimin can çekişlerini ve kırıklarını?.. Göz bebeklerimde yatan yaralı harflerim kaleme düşüyor acı hükmünde Yüreğim acıların perdelerini aralayıp ömrümün çığlıklarını kusuyor satırlara,yutkunuyorum... Çünkü; korkuyorum , yarım kalacak diye satırlarım Harflerim kelam edecek kadar ayakta değil... Gittin Ve ben yemin(ler)in unutulduğu bir okyanusun ortasında tek küreği kaybolmuş Sandal'da. Dev dalgalarla boğuşan bir sandalcı gibi ne kadar hüzün varsa yankılanıp kirpiklerime sıkışmış yağmurları uğurluyorum karşı kıyıya. Kördüğüm fikrim, çözülmeye niyetsiz ... Yok oluyorum. Yokluğum faili meçhule sığınıyor. Bir anımı daha boğuyorum düğüm düğüm kör olan... Harflerimin pervazı aralı, yazıya dönüşmeyi bekliyor ilikleniyor parmaklarım... Paramparça bir düşün sefil kırıntılarını döküyorum geceye Kaçıncı harfine denk gelirdi adın kaçıncı harfine silinirdi silüetin Kalemim en çok bu harflere yenilip takıldı kaldı yüreğime ... Sana dair ne kadar güzel sözcük varsa koyuyorum yüreğimin sandığına. Ne demeliydi ki içim bunca yanmışlığı üzerine ?..Cevaplarını bulamıyorum. Bir eylül göç vurgunu göz yaşım ,gönlüme yar oturmuş kaleme harfler Şimdi cümlelerle oynuyor beynim. ..Mükemmel bir acı çekiyorum... Az zamanı kaldı direnecek… Çok yara aldım, çok kanadım , şimdi git desem gitmezsin ,gel desen ben de gelemem... S.Y youtu.be/QpHKn2_9iqI?si=...

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kemal Kartal