SPOİLER İÇERİR! İki genç insanın, Connell ve Marianne'in, lise yıllarından başlayarak ilişkilerini anlatan bir kitap. Arkadaşlık, aşk, sosyal hayat, aile gibi günlük hayatın konu edildiği bir roman. Motamot yapılan bir çeviri mi yoksa çevirmenin eklemeleri de var mıdır bilemiyorum ancak romanın akışında ufak pürüzler mevcut. Diyaloglar olayların akışıyla bir arada ilerliyor, bazı yerlerde tüm cümleyi, tüm paragrafı okuyup bitirince ancak anlıyorsunuz diyalog olduğunu. Bu, ilk bölümlerde akıcılığı zorlasa da okumaya devam ettikçe daha kolay anlaşılıyor. Haddim olmayarak, kendi bakış açımdan öneri yapacak olursam, eğer psikolojik olarak yardıma ihtiyaç duyduğunuzu düşündüğünüz bir dönemdeyseniz bu romanı okumaya başlamadan önce bir kez daha düşünmelisiniz. !SPOİLER! Connell'ın gözleriyle bakınca ayrı Marianne'in gözleriyle bakınca apayrı görünüyor yaşananlar. Bunun en vurucu olanı, ve aynı zamanda ilk örneği, Connell'ın parasını ödeyemeyeceği için yazın Marianne ile kalmayı düşünmesi ile başlıyor. Bunu teklif edebilmek Connell için o kadar zor ki erteleyebileceği kadar erteliyor. Konuyu artık açmak mecburiyetinde kalınca da lafı öyle bir yerden ele alarak açıyor ki Marianne'e istediğini söyleyemediği gibi ayrılık konuşması yapıyor. Marianne her şeyden habersiz, bambaşka bir pencereden bakıyor, onunla kalmasını söylemek şöyle dursun önceden yaşadıklarını yine yeniden yaşamanın ağırlığı biniyor omuzlarına, sevdiği adam onu görmüyor, istemiyor. Söylemediği müddetçe, açıkça tüm şeffaflığıyla, karşımızdaki insanın yaşadıklarını, nelerle mücadele ettiğini, neler hissettiğini bilmemiz mümkün değil. Ve bu roman, 'Normal İnsanlar', bize apaçık bunu gösteriyor. Marianne ailesiyle ilişkileri pek iyi olmayan bir genç. Connell'la ilişkisi boyunca, adı aşk da olsa takılma da olsa arkadaşlık da olsa, bu durumdan ona pek fazla bahsetmiyor, kendi içinde anlamlandırmaya çalışıyor. Bir gün Connell'a bahsediyor bunlardan açık bir şekilde. Evi son ziyaret edişinde abisinin ona intihar etmesini söylediğini annesinin de buna tepki olarak abisine yalnızca, Marianne'i cesaretlendirmemesi gerektiğini söylediğini anlatıyor. Connell bunları bilmiyor, tahmin bile edemiyor. Sevgi dolu bir ailede büyümüş, ona göre ailenin tanımıyla Marianne'e göre aile tanımı çok farklı. Connell'ın bunları bilmesi, öğrenmesi Marianne'e karşı daha şefkatle yaklaşmasına sebep oluyor ama yine de tam anlamıyla bir birliktelikleri olmuyor. Connell'ın Helen ile tanışması, onunla birlikte olması, onu sevdiğini söylemesi, Marianne'e bile bunu söylemesi romanın etkileyici kısımlarından biri. Marianne ise sürekli savruluyor, onun için Connell dışında birisi ona yaşadığını hissettiremiyor. Böyle olunca da başka yollar deniyor, karşısındakine kendini sevdirebilmek için yeni yollar deneyip duruyor. Bir gün liseden tanıdıkları Rob'un intiharıyla hayatları yeniden değişiyor. Connell ağır bir depresyon geçiriyor, Helen'dan ayrılıyor, yanında yine her zaman olduğu gibi Marianne oluyor. Bilinçli olmasa da sürekli birbirlerine çekiliyorlar, kalpleri, ruhları bir çünkü. Sonunda birlikte olabiliyorlar, Connell Marianne'i sevdiğini itiraf ediyor. Yine de ikiside hala aynı insanlar, tüm yaşananlarla deneyimleriyle aynılar. Bunu son bölümde, son paragrafta daha iyi görüyoruz.

Normal İnsanlarSally Rooney · Can Yayınları · 20196,3bin okunma

·

44 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esma