Yusuf'un güzelliği denilince sandınız ki Yusuf kuru bir güzel yüzdü sadece. Oysa Yusuf'u güzel yapan kardeşlerinin ettiği cefaya katlanması, zindanı kendine okul kılması, güzel bir kadının teklifine hayır diyerek nefsini yenmesi değil miydi? Nefsine düşkün, bencil, sapkın bir adam olsaydı kim bakardı Yusuf'un güzel yüzüne. Kim talip olurdu. Kim kalbinde yer açardı ona. Biz Yusuf'u karanlık kuyunun içindeyken yüzünü görmeden de sevdik. Milletin cefasına ezasına tahammül ettikçe kuyuya düşen Yusuf'a dönüşmem an meselesi. Kuyudan çıkarken Yusuf'a ulaşamasam da sabır konusunda Yakub'un gözlerine ulaşmam an meselesi.
Sayfa 45 - İz Yayıncılık
·
74 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.