‘’Bu herkesin tek başına verdiği, altta kalanın canının çıktığı bir savaştı. Siz başkalarına ziyafet vermiyordunuz, size ziyafet verilmesini bekliyordunuz. Şüphe ve nefretle birlikte yaşamayı öğreniyordunuz; parayı elinizden almaya çalışan, kapanlarına ne bulurlarsa koyan düşman güçlerle çevrili olduğunuzu anlıyordunuz. ‘’ Sincailer okul masraflarını karşılamak için öykü ve makaleler yazmaya başlamış. (çok iyi olmuş.) 1904 yılında bu kitabı yazmak için asıl kimliğini saklayarak Şikago’daki mezbaha ve et üretim kombina tesislerinde çalışmış. Şikago’ya ilk geldiğinde hemen bir daire kiralamış ve günlük hayatın içine girmiş, insanlarla konuşmuş, fotoğraflar çekmiş. Bir Pazar günü Litvanyalı göçmenlerin bir düğününe katılıp bu gördüklerini kitabın giriş bölümü yapmış. 1906 yılında kitap basılınca çok başarılı olmuş ve büyük bir ilgi görmüş. ABD’deki göçmen işçileri ve yaşam koşullarını konu alan kitapta Jurgis ve ailesinin acı hikayesini okuyoruz. Ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen binlerce göçmen insanın hayat mücadelesini, her ayağa kalktıklarında hayatın onlara bir tokat daha atmasını. İşte Jurgis ve ailesi binbir umutla ve hayallerle Litvanya’dan Şikago’ya mezbahalarda çalışmak üzere gelirler. Bir rüyaya kapılırlar, mutlu olmak isterler. iş yerlerini gezdiklerinde her şey güzeldir, her yer şahanedir fakat birde perde arkası vardır buraların. Her şeyin güzel gideceğine, daha kaliteli bir hayat yaşayacaklarına aile bireyleri çalıştığı sürece geçinebileceklerine inanırlar hatta Jurgis eşini, çocukları çalıştırmayı düşünmez bile. Gelgelelim acımasız hayat böyle değildir. Eşitsizliklerle, acımasızlıklarla, açlık ve sefaletle, kan dondurucu soğukta işe gidip değmeyecek ücretler alacaklarını ölüm yataklarında, mezbahalarda çalışarak acı gerçeklerle öğrenirler. Maruz kalınan insanlık dışı koşulları okurken midenizin bulanmaması imkansız. Hangi birine üzüleceksiniz? Et fabrikalarındaki hayvanlara mı? Daha küçücük yaşlarda ağlayarak, dayak yiyerek çalışmak zorunda kalan çocuklara mı? Hastalıktan bayıldığı halde işe gitmek zorunda kalan kadınlara mı? Sadece 2-3 kişi işci açığı olduğu halde binlerce insanın iş yerleri önünde sabahtan akşama kadar her türlü hava şartında beklemesine mi? Okuduğum en iyi kitaplardan biriydi. Şiddetle tavsiye ediyorum. Lütfen okuyun. okuyun ve çarpıcı gerçeklerle yüzleşin. Ve son olarak Sincailer’in kitabı hakkında şunu söylüyor; “Ben toplumun kafasını hedef aldım. Ama attığım yumruk midesine geldi.”"

Şikago MezbahalarıUpton Sinclair · Sel Yayıncılık · 2021925 okunma

·

99 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şeyma Öztürk