Nasıl huzur içinde, üzülmeden giderim?
Yok, ruhum sızlamadan ayrılamam bu kentten.
Surlarının içinde ıstırapla kıvrandığım günler uzundu..
ve uzundu yalnız geçirdiğim geceler;
kim acısından ve yalnızlığından pişmanlık duymadan terk edebilir ki ıstırabını?
Ruhumun çok fazla parçasını saçtım bu sokaklara ve bu tepelerde çıplak gezinen hasretimin çocukları da bir o kadar fazla;
omuzlarıma bir ağrı ve yük çökmeden uzaklaşamam onlardan.
Bugün üstümden çıkarıp attığım kıyafet değil, Kendi ellerimle yırtıp parçaladığım bedenimin ta kendisidir.