Kaç vedaya sığdırabiliriz yaşadıklarımızı, artakalan gözyaşlarını hangi yüreğin içinde bırakabiliriz? Kolay değil, bir sözcükte koca bir geçmişi alıp götürmek, yakıp bitirmek...
Kursağıma takılan ağır bir cümlesin geçmişten gelen ve şimdiki zamanımı ziyan eden. Kendimi anlatmak istemiyorum sana. Seni sana tanıtmak istiyorum, bunu da nasıl becereceğimi bilemiyorum. İsmini kaç şiire sığdırsam beni dinlersin, kaç öykünün içinde sana yer versem yeniden biz olabiliriz? Yeter mi, cümleler ve satırlar ikimizi yeniden anlatmaya? Şimdi koskoca kalabalık bir şehrin içinde en sessiz yalnızların içindeyim. Hayatta kalmaya gücüm yok, sensiz yaşamaya tadım tuzum yok! Ne olur gel kurtar beni, ben bu şehirde sensiz meczup deliler gibiyim...
Sayfa 157Kitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.