Hz. Aişe bir gün, eşi sandallarını onarmakla, kendisi de ip eğirmekle uğraşırken, Hz. Muhammed'in (sas) yüzünün aydınlığını gördü. Şaşkınlıkla veya korkuyla bir an ona bakındıktan sonra, hemen onun ışıldayan simasına uygun, övgü dolu bir ayeti ezbere okudu.
Hz. Muhammed'in (sas), "Ey Aişe! Sen Allah'in bana bir armağanısın, senin bana eğlence ve moral kaynağı olduğun gibi ben sana olamıyorum." diyerek ayağa kalktı ve Hz. Aişe’yi alnından öptü.
Hz. Aişe, sevgili eşinin canını sıkan kişileri yanından uzaklaştırır; güneşe maruz kalmaması gibi fiziki rahatlığı ve sağlığı konularında onu uyarır, hastalandığında hemşirelik yapardı. Ona hizmet etmek ve en sevdiği kokuyu sürmekten zevk alırdı.
Sayfa 63Kitabı okudu
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.