Babam ben küçükken benimle aman aman ilgilenmezdi çok yabancıudık bir birimize. Ona sarılmak düşüncesi bile bana hep garip geliyordu. O benim hayatımda bir korku figüründen ibaretti. Konuşmazdık gerektiğinde azarlardı. Ağlatır sonra özür dilerdi. Şimdiyse dünyanın en ilgili babasıymış gibi davranıyor. Öpüyor sarılıyor. Neden baba? Neden şimdi neden bu kadar geç? Artık sarılmalarına yada şevkatine ihtiyacım yok.
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.