Gönderi

Herkesin gittiği yoldan gitmek kolay ama bir o kadar zordu, Kolaydı çünkü keyfini,zevkini,şahsi menfaatini düşünmek gerekiyordu. Zordu çünkü keyfin,zevkin,"kutsal konforun" bozulmaması için haksızlığa,zulme susmak gerekiyordu, İçinde vicdanın depreşirken etrafındakilerin dünyayı sen mi kurtaracaksın söylemlerine kafa sallamak gerekiyordu. Tabi birde ölüm vardı. Herkesin uğrayacağı ama bir o kadarda unuttuğu hem başlangıç hemde bitiş çizgisi, Her güneş battığında içindeki bir sesin hatırlattığı, Ömür takviminden bir yaprak daha koptu elinde ne kaldı diye soran kaynağını bilmediğin ama içinde yakılanan iliklerine kadar sızan o ses, Sonra Cenab-ı Allah,hidayeti nasip etti. Daha hidayet kelimesinin anlamını dahi bilmezken. Karanlıklar içinde boğuşurken, Bir aydınlığa kavuşmak nasip oldu. Meğersem o zifiri karanlık Bu hidayet aydınlığın kıymetini bilmek içinmiş.
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.