“Eve dönerken, Jem’le ikimizin büyüyeceğini ama belki cebir dışında öğreneceğimiz pek bir şey kalmadığını düşündüm” Bu kitap çoktandır kitaplıktaydı tam da okumaya yine ara verdiğim, yarım bırakılmış bir sürü kitap bıraktığım bir zamanda elime aldım. Scout’un gözünden izliyor, onun bakış açısıyla görüyoruz hikayeyi. Biz yetişkinlerin bile kolay kolay yorumlamayacağı ırkçılık, insanın doğasındaki kötülük, önyargıyı 8 yaşındaki bir çocuğun yorumlarıyla okumak keyifliydi…Biraz da hüzünlendim. Neden mi ? 1930 yılının Amerika’nın Maycomb adlı küçük bir kasabasında geçen bir hikaye, insanın doğasına dair yapılan tespitler hala bizim dünyamızda gerçekliğini koruyor. Sosyal medya ile daha görünür olan linç kültürü de buna örnek verilebilir sanırım. Yıllar geçiyor, bambaşka kültürlerde bambaşka hayatlar yaşarken Lee’nin dünyasının sitem ettiği, dikkat çektiği nice olayın hala tezahür ettiğini bilmek hüzünlü olan. Atticus’un baba figürünü çok sevdim bir yandan ve gıpta ettim öncelikle. Bilginin kolayca ulaşılabilir olduğu bir zamanda yaşamamıza rağmen ebeveynlerin büyük bir çoğunluğunun çocuklarıyla bu kadar içtenlikle ve açıklıkta konuşmadığını biliyoruz. ‘Çocuktur anlamaz, ondan saklayalım’ ın aslında çocukların dünyasında koca bir boşluk yarattığını görebiliyorum. Halbuki çocuklara en dehşet verici olduğunu düşündüğümüz nice olayı, sakınılan ortamları uygun bir dille anlattığımızda çıkardıkları sonuçlar biz yetişkinlerden daha anlamlı imgelere dönüşüyor zihinlerinde. Atticus da bunu yapıyor, onların çocuk kalmasına izin vererek bir yetişkin gibi davranıyor. Dikkatimi çeken başka bir bölüm ise; Siyahi adamın mahkemede daha baştan suçlu bulunması ötekileştirilmesi üzerine Dill ağlar ve neden ağladığını bilemez. Dışarıya çıktıklarında bir yetişkinin buna yorumu can alıcıdır : “… biraz daha büyüdüğünde, midesi bulanmayacak ve ağlamayacak. Belki bazı şeylerin doğru olmadığını hissedecek (!) ama bir kaç sene sonra bunlara ağlamayacak”

Bülbülü ÖldürmekHarper Lee · Sel Yayınları · 201472,9bin okunma

·

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Serap Gülle