İzin verirseniz size Dostoyevski'nin yaşamı boyunca unutamadığı bir olayı yazmak istiyorum: Dostoyevski, 23 Nisan 1849 tarihinde devlet aleyhindeki bir komploya karıştığı iddiasıyla sekiz arkadaşı ve ağabeyi ile birlikte tutuklandı. Ölüm cezasına çarptırılan Dostoyevski, sekiz ay hapishanede yattıktan sonra diğer dokuz komplocu ile idam edilecekleri yere götürüldü.Tam kurşuna dizilmek üzerelerken af kararı çıktı. İdam cezası, dört yıl kürek ve altı yıl adî hapis cezasına dönüştürüldü. Sibirya'daki Omsk Kalesi'ne sürüldü. Evet Dostoyevski af kararı çıktığı zaman nefes almanın önemini, biz insanların yaşama aç olduğunu, hatta belki de insanın sırf ölmekten korktuğu için yaşadığını net bir şekilde kavradı. İşte bu kısa ve akıcı öyküde bunların izlerini görüyoruz. Bir de öyküye giriş yapmadan önce, bu eserin Dostoyevski'nin diğer eserleri gibi karamsar,insanı yerden yere vuran ve nihilist diyebileceğimiz (Nihilizm hakkında detaylı bilgim yok bu yüzden yanlışım varsa mazur görün.) yazım çok fazla yok. Ama yine de yazar, bizleri yerden yere vurmayı yine ihmal etmemiş.(Aslında yerden yere vurmak da değil hakikatleri söylemek...) Öykümüze gelecek olursak; İntihara meyilli ana karakterimizin bir düş görmesi ve o düşden sonra intihardan vazgeçmesini konu alıyor. Aslında kitabın önemli noktası o öykü ve karakterin o öykü hakkındaki analizi ama ben kitaptan alacağınız verim azalmasın diye oradan bahsetmeyeceğim. Kitap gayet akıcıydı sadece cennetin tasvirinin yapıldığı yer bazı kişilerin canının sıkılmasına sebep olabilir lâkin Dostoyevski'nin betimleme gücü de yüksek bir yazar olduğunu bu öyküde görüyoruz. (IV. PARAGRAFIN KAYNAĞI WİKİPEDİA)

Gülünç Bir Adamın DüşüFyodor Dostoyevski · Helikopter Yayınları · 20161,503 okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Omer 98