Geçenlerde uyku uyanıklık arası geçişte çok güzel iki dize geçti aklımdan. Kalkıp not edemeyecek kadar uykuya yakın, yatıp boş veremeyecek kadar güzel iki dize... Uyudum... Uyandığımda ise hiçbir şey yoktu. Balığın kuyruğunun parmakların arasından kayıp gidişinin bilindik hikayesi... Ben de peşinden koşamayacak kadar farkında, ihtimallerin uzak kıyılarında kulaç atabilecek kadar pişmandım. Belki bir gün yitik iki dizenin peşinden giden adamın öyküsünü anlatırım sevgili türdaşlarım.