Dünya insanla doluyor da, insan dünyayı dolduramıyor. Herkes bir yönüyle yalnız, bir yönüyle tek başına ve bunu övüyor artık herkes: Tek başına olmak muhteşem bir icat, diyorlar. Sait Faik Abasıyanık'ın o sözü çınlıyor kulaklarımızda: "Yalnızlık dünyayı doldurmuş." Hâlbuki her şey bir insanı sevmekle başlıyordu. Ne ara buraya geldik, bilmiyoruz.