Nefsin tabiatında usanmak ve bıkmak vardır. Aynı tarzdaki zikir ve fikirle nefsi zorlasan bir bıkkınlık meydana gelir. Nefse yapılan lütuflardan birisi onu zikrin bir çeşidinden diğer bir çeșidine nakletmek suretiyle ona ferahlık vermektir. Böylece nefiste, bir fenden başka bir fenne geçmek suretiyle ibadet lezzeti yerleşir ve ibadet isteği artar.
Bu yüzden virdler, çeşitli kısmlara taksim olunmuştur.
Zikir ve fikir için en uygun șekil, kişinin vakitlerinin çoğunu kapsamasıdır. Çünkü nefis, tabiatı itibaryla dünyanın
lezzetine meyillidir.
Sayfa 115Kitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.