İnsan, fırtınaların çocuğudur. Ve her şey güllük gülistanlık iken bir gün yüreğinde kopacak tufanın ardından ömür boyu biriktirdiklerini ve yükselmek için ayaklarının altına koyduklarını yele vermek durumunda kalacağını
hesaba katmak durumundadır. Bu aniden bastıracak olan fırtınaya telafisi mümkün olan bir vakitte tutulursa -ki bu,
Allah'ın insana bahşedeceği en büyük nimettir- kendisiyle hesaplaşıp bir kurtuluş yolu bulabilir. Yok, eğer ömür bitmiș ise iște o zaman vay o insanın haline...
Sayfa 129Kitabı okudu
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.