Vakit alır o soğuma hissinin şekillenmesi, hele hele zihinde biçimlenmeye başlaması ("Sanırım artık ona katlanamıyorum, bu kapıyı kapatmam lazım, başka yolu yok") ve bilinç nihayet durumu kabullendiğinde bile söze dökülmeden, terk edilme acısını yaşayacak, kaderi şaşkınlık içinde takati kesilmek ve belki de ardımızdan solup gitmek olan, ne ki hiçbir şekilde bundan kuşkulanmayan yahut bunu öngörmeyen insana ifşa edilmeden önce kat edilecek koca bir mesafe vardır hala; biz düzenbaz, korkak, savsak, işi ağırdan alan terk edenler de ne kuşkulanırız bundan ne de öngörürüz çünkü bu durumu, suçtan kaçınma, hasarı engelleme gayesiyle imkansızmış gibi yaparız durmadan.
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.