Kibrit Çöpleri "
Yazar insanın yaralarından, hiç önemsemediğimiz olaylardan veya insanlardan bahsederken, gerçekten de insan, olay tahlili yapmış.
Kitaba gelince, yazarın tabiri ile "kıpkısa öyküler"den oluşuyor. 1-2 sayfalık bütün öyküler. Kitapta yer alan seksen mini öyküyü birbirine bağlayan bir tema yok; ama hepsi aynı estetik yaklaşımla yazılmış olduğundan kitabın görünür bir bütünlüğü var.
Her öyküsü tam da bir çakımlık ışık verip sönen kibrit çöpü misali...
Bir dialog, bir olay, bir hikaye size ne kadar basit görünürse görünsün, usta bir yazar, sizi bakış açısıyla şaşırtıp keyif almanızı sağlayabilir. İşte bu kitap tamda öyle.
Okuyacak olan arkadaşlara şimdiden keyifli okumalar dilerim.
Kitaptan Alıntılar;
*Gözü az görünenler, hızda çabuk kaybedilirler.
* İnsanın kendine kızgın olduğu zamanlarda kendi dışında bir düşman yaratmak, öfkesini ona boşaltmak ihtiyacını duyduğunu bilen adamlardandı.
*Kişi zaman içinde parça parça ölür..
*Bazı hikayelerin başlamaması için bir an önce bitmeleri gerekiyor
*Biliyorduk: Soluğumuz tükenip gözlerimiz birbirine değdiğinde korktuğumuz şeye yakalanacaktık; " Konuşamadıklarımıza"
* Bir ruh içi yalnızlığıydı onunki. Kendi ruhunun içinde yalnızdı. O, dışına çıkamayacağını anlamış, kabullenmişti.
Asıl ona ulaşmaya, kabuğunu kırmaya, çekirdeğine dokunmaya çalışanların durumu hazindi.
*İnsan içi azaldıkça geçmişe sığınır ama geçmiş herkes için aynı zenginlikte olmayabilir.
Yıllar öncesinden birinin hatırladıkları, içinizi azaltıp yoksullaştırabilir. Azalmış olan hayatlarınızdır belki de.!!
*Ne diyeyim geçmiş olsun, kendini fazla hırpalama, ben öğretecek değilim: Neler görüp geçemiyor insan! Hayat böyle!
* Onca şeyi unutuyor da insan, bazı şeyler hep dün olarak duruyor insan içinde..
*Niye daha önce ya da daha sonra değil de, tam içimi geçmişin gölgelerinden sökmeye çalıştım o günlerde tanıştık seninle?!
* Ruhumda tam yerini bulamadığım bir ıssızlıkta, sanki bir gün bana büyük bir yanlış yaptıracak bir şey saklanıyordu. Kendimden korkuyordum.
*Çok fazla uğraşma, en iyi şeyler beklenmedik zamanlarda olur..
* Hayata katlanmak bir şey değil bir biçimde katlanırsın ne olacak! Asıl korkutucu olan ölümden sonraki hayata katlanmaktır.!
*Hayatta kalma pahasına kaptırdıklarımızın hesabını siz yapın siz düşünün..
*Senin hikayen başlamak için her seferinde aynı yere dönüyor. İkimiz sizin bu konudaki umutsuzluğu da...
*Dünyanın bütün hikayeleri aile yaralarıdır. Orada başlar orada gelişir oraya dönerler.
