İçimden bir ses bu kitabın yarısından fazlasını babasının değil de kendisinin yazdığını söylüyor. Çünkü Evie hariç kitapta kafa karıştıran hiçbir şey yok. Kadınlar uyuyor ve sonunda ne olacak? Bu iş nasıl sona erecek diye aşama aşama kitabı okuyorsunuz. Tabii ki heyecanla ve merakla okuyorsunuz ama sonu o kadar basit ki 'lan bunu mu' merak ettim o kadar diyorsunuz. Yani ben öyle dedim en azından. Olağanüstü bir şey bekledim ama sonunda sadece 2 seçenek çıktı karşılarına ve birini seçtiler. Bu kadar. Sonu çok aceleye gelmiş değil de nasıl desem önem verilmemiş sanki. Karşıt olarak söyleyebileceğim şey ise çoğu kişi bu kitap bitmemiş, açık uçlu, yarım kalmış gibi yorumlar yapmışlar ama hayır. Kitabı net bir şekilde bitirmiş ve neredeyse her karaktere ne olduğu hakkında bilgi vermiş. Kitabın sorunu "neden" sorusuna cevap vermiyor oluşu. Bir kadın olarak tabii ki değindiği konular çok hoşuma gitti, çok severek okudum. Özellikle bir erkeğin yapılan kötülüklerin bu kadar farkında olması ve bunları ego yapmadan net bir şekilde yazması çok hoşuma gitti. Kadınların koza halinde hareketsiz yatmalarına ve dokunulmadığı sürece kimseye zarar vermedikleri halde erkeklerin yine de onları öldürmeye çalışması, yakması... Kadın olarak var olman bile yeter onlar için. Bazıları için. Bazı canavarlar için. İnsan müsveddeleri için. ------ çocukları için.. Dediğim gibi sosyal açıdan ve karaketer işleyişi açısından çok güzeldi. Özellikle doktorun ve karısının yaşadığı inişler çıkışlar. Temposu da yüksekti sürekli okuttu kendini açıkçası. Yazdıkça anlıyorum ki ben kitabı sevmişim :) Sanırım Lila'nın yaptığı şey o kadar sinirimi bozdu ki bu duygumu tüm kitaba yansıttım. Ama gerçekten o karektere bunu yapmamalıydı. O bölümden sonra okumaya uzun süre ara verdim. Bitmesine çok az kalmasına rağmen. Kitabın demir başıydı bence o karakter. Bu kadar zayıf, umutsuz, tükenmiş bir karakteri kahramanlık statüsüne kadar getirip gebertmek kitaba heyecan değil bayağılık katıyor bence. Keza kitabın neredeyse başından beri o karakterle bütünleştirdin bizi. Her şeyin simgesiydi o karakter, paramparça bir sey bıraktı elimize sanki. Sevdiğim karakter öldü diye zırlamıyorum. Zaten sevdiğiniz veya seveceğiniz çoğu karakteri harcıyor yazar. En az 3 tane. Ama dediğim gibi o karakter başkaydı. Bir şeyleri temsil ediyordu. Velhasıl kelam kesinlikle Stephen King başlangıç kitabı olabilir çünkü dili çok kolay. Daha fazla kitabını okumak için sabırsızlanıyorum. Kitapla kalınız efenim.

Uyuyan GüzellerStephen King · Altın Kitaplar · 2018699 okunma

·

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Esma