“Sevgili Max
Son arzum: Benden geriye kalan her şey... defterler, el yazıları, mektuplar, bana ait olanlar ve başkalarından gelenler, taslaklarım olduğu kadar –sende veya başkalarında kalan ve senin benim için onlardan geri alacağın– yazı ve notlarım da okunmaksızın son sayfasına kadar yakılmalı. Sana teslim edilmeyen mektuplarsa en azından onlara sahip olanlar tarafından dürüstçe yakılmalı.
Sevgilerimle, 
Franz Kafka .”
Ve ikinci not, kurşun kalemle yazılmıştır, Brod bu notun ilkinden önce yazıldığını düşünür.
“Sevgili Max,
Bir ay kadar süren, zatürre olması muhtemel akciğer ateşinden sonra muhtemelen bu sefer iyileşemeyeceğim. Ve iyileşemeyeceğimiz yazmak bile –yazmakta net bir güç olmasına rağmen– onu engelleyemez. Dolayısıyla bahsettiğim olasılığa göre yazdığım her şeyle ilgili son arzum: Bütün yazılarım içerisinde kalabilecek olanlar Yargı, The Stoker, Dönüşüm, Ceza Kolonisi, Köy Hekimi ve kısa öykülerden oluşan Açlık Sanatçısı... Ancak bunların haricinde bana ait olan her şey... bütün bu şeyler istisnasız yakılmalı, ve sana yalvarırım mümkün olan en kısa sürede yap bunu.
Franz.”
Fakat Max Brod arkadaşının bu vasiyetini yerine getirmez. Kafka’nın ölümünden hemen sonra Brod, “yaşayan sanat” olarak adlandırdığı arkadaşını yeniden diriltmek için yazmaya koyulur.
Bir sonraki romanında, “Her şeyin ötesinde,” diye belirtir, “başka bir yolla da olsa onu, kendim için yaşama döndürmek istedim. Bu kitapta yaşadığım, bu kitapla ilgili çalışma yaptığım sürece o ölmedi, içimde, benimle birlike yaşadı.”
Edebiyat dünyasında en tartışmalı ihanet olarak bilinen bu olay üzerine kurgulanmış bir kitapFranz K. Aşıkları. Kafka’nın bütün eserlerini okumuş ve bu ihanetin meyvesini sonuna kadar sönürmüş biri olarak bir solukta bitirdim bu sürükleyici hikâyeyi.
Kitap sayesinde keşfettiğim Aragon’un “SANA BÜYÜK BİR SIR SÖYLEYECEĞİM
ZAMAN SENSİN” şiiri ise hikâyenin önüne geçti diyebilirim.
·
312 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.