Spoiler İçerebilir !!
Bu sefer ki giriş hikayemiz Maura Isles'den bahsediyor. Onun geçmişine dair bir anı. Tabi yanlış anlamadıysam. Peki ya o kadın kimdi ? Detaylar detaylar.
Devam eden bir mahkeme süreci ve Isles'in yargılanması. Oldukça can sıkıcı detaylar ve mahkeme saçmalıkları.
Turist rehberimiz Billy Foo var ve amacı da hayaletleri kullanarak insanları korkutmak. Şanslarına bir de kol buluyorlar, bulan bir çocuk olunca işin boyutu değişiyor tabi. Bizimkiler olaya dahil olup cesedin geri kalanını araştırmaya çalışıyor ve hikayemiz başlıyor. Burada dikkat çeken nokta katilin cinayet işleme şekli ve cinayette kullandığı kesici alet.
Kurbana ait araba ve arabadan çıkan GPS ile bir Çin Dövüş Sanatları Okuluna gidiliyor, orada okulun sahibi ile görüşülüyor ve elde edilen bilgiler ışığında yapılanlar oldukça ilgi çekici.
Bayrakları asmaya gene hazırlanın. Bizim Maura Isles'in evinde Türk halısı var gençler. Her yerdeyiz. Julian Perkins adlı geçen kitaptan kalan ‘Sıçan’ lakaplı çocuk da Maura ile beraber kalıyor bir süreliğine de olsa. Sanki gerçekmiş gibi orada olmasına çok sevindiğim biri oldu kendisine. Önceki kitapta çok ısınmıştım ve kendimi ona yakın hissetmiştim.
Rizzoli de ekibiyle araştırma yapmaya devam ederken önce Frost bir şey görüyor ve inanmıyor, ardından Rizzoli bir şeyle karşılaşıyor ve öleceğini düşünüp son duasını ederken Rizzoli'nin gördüğünü söyleyip kendi inanmadığı şey sayesinde hayatı kurtulup dibindeki -hatta üzerindeki cesedi- görünce o da Frost'a inanıyor.
Kevin Donohue. Bizzat Rizzoli'ye telefon edip yanlış iz üzerinde olduğunu söyleyen adam. Onu kendi evine -malikhane demek daha doğru olur- davet ediyor. Peki ya o kadar araştırma ve iz boşa gidecek, şüpheli listesi değişecek, kanıtlara yapılan yorumlar farklı bir boyuta mı geçecekti ?
Kayıp Kız vakaları da bir yandan artmaya devam ediyordu. Kızların başta ortak noktalarının bulunamaması sonradan da bulundu zannedilmesi ve aralarında bir bağ aranması ise oldukça zorluydu ve ben bile gerilmiştim.
Hiçbir şey görüldüğü gibi değildir. Ben buna inancını pekiştirmiş oldum. Yeri geldi şaşırdım yeri geldi ‘geri vites' yaptım. Yazarın da kişisel romanın diye bahsettiği ve hem ailesindeki geçen hikayeleri katarak hem de oğlunun baskısı (!) altında kalarak yazdığı bir romanı okumak çok iyi geldi. Dili de oldukça akıcı olduğundan tek günde bitirdim.
Hah söylemeden edemeyeceğim. Lütfen kitabı ilk serilerdeki gibi büyük bir cinayet ve katil serisine bağlayıp okumayın. Bu kitabı ben onlardan soyutladım. Tabi ki mağdurlar ve failleri var ancak tam da isteyeceğini türden şiddet sahnesi içerikleri yok. Gene de oldukça sürükleyici bir içerik ve güzel bir anlatım dili var.
Unutmadan bir teşekkür de ben ekleyeyim hep Tess Gerritsen ekliyor. Kitabı çeviren ekibe de sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Onlara kimse teşekkür etmiyor ama ben kendi adıma konuşacak olursam, bu kıt ingilizcemle asla okuyamaz ve anlayamazdım. Çevirilerindeki o akıcılığı hissettirmeleri çok önemliydi. Emeği geçen herkese teşekkür ediyor, iyi okumalar diliyorum..
