Toprağa gömdüğümüz insanlar vardır, fakat daha çok sevmiş olduklarımız vardır ki, kefen olarak kalplerimize sahip olurlar ve her gün hatıraları kalbimizin çarpıntılarına karışır, kendilerini teneffüs eder gibi düşünürüz. Aşka has bir ahengin tatlı kanunuyla onlar bizim varlığımızdadırlar. Ruhumun içinde bir ruh var. Benim tarafımdan bir iyilik işlendiği zaman, güzel bir söz söylendiği zaman bu ruh konuşur, hareket eder; havaya kokusunu veren kokuların bir zambaktan gelişi gibi, bende bulunabilecek bütün iyilikler bu mezardan gelir. Alay, kötülük, bende tahmin ettiğiniz her şey bana kendimden gelmektedir. Şimdi gözlerim bir bulutla karardığı ve toprağı uzun müddet seyrettikten sonra gökyüzüne yöneldiği zaman, sorularınıza ve özeninize karşı dudaklarımdan bir söz çıkmadığında bana : “Ne düşünüyorsunuz?” diye artık bir daha sormayın.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.