23 Temmuz ile 1 Ağustos arasında dünyayı savaşa götüren on günü Almanya açısından anlatan Beyaz Kitabın başlığı; Rusya ve Hükümdarı Nasıl Alman Güvenine İhanet Etti ve Avrupa Savaşı'na Sebep Oldu. Elbette
Britanya'nın Mavi Kitabı, Rusya'nın Turuncu Kitabı ve Fransa'nın Sarı Kitabı aynı fikirde değildi. 24 Temmuz'da St. Petersburg'da toplanan Bakanlar Kurulu toplantısında Sazonov, sahip olduğu bilgilere dayanarak, Avusturya-Macaristan ve Almanya'nın, Sırbistan'ı ortadan kaldırıp Balkanlar'daki
Rus nüfuzuna büyük darbe indirmeye kararlı olduğunu, belirtiyordu. İngiliz ve Fransızlar, Rus müttefiklerine katılıyordu: Saldırgan Almanya'ydı.Fakat Alman halkı üst veya alt tabaka fark etmeksizin, İmparator'un hislerini paylaşıyordu; Rusya ve İngiltere yıllardır Almanların hakkı olan "parlak konum"a ulaşmalarına engel oluyordu. Max Reinhardt ve diğer entelektüellerin imzaladığı "93'ler Bildirisi" şöyle diyordu: Alman bilim ve sanatını
temsil eden bizler, varoluş savaşı veren vermek zorunda bırakılan Almanya'nın şerefini lekelemeye uğraşan düşmanlarının yalan ve iftiralarını medeni dünya önünde protesto ediyoruz. 1912'de Nobel Edebiyat Ödülü'nü
kazanan Gerhardt Hauptmann, Fransa'daki yazar arkadaşı Romain Rolland'a "Doğal olarak hükümetimiz, ordumuz, halkımız hakkında söylediğiniz her şey çarpıtılmış ve asılsız; öyle asılsız ki açık mektubunuz bana bomboş beyaz bir sayfa gibi görünüyor. Savaş savaştır," diye yazıyordu. Reichstag'daki Sosyalistlerin bile çoğunluğu artık savaşı destekliyordu. Kriegsherr Wilhelm savaş arifesinde Birinci Piyade Muhafızları'na, "Kılıcımı çektim ve zafer ve şerefe ulaşmadan kınına geri sokmayacağım, diye seslendi.
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.