İç ve kader aynı kapta yoğruluyor
Kendini ansızın buluyor bakışlarda.
Akışında gitmekte iken şeyler,
Taşların sesine kabartılan kulaklar
Kimi zaman endişesiz kimi zaman
Olanca vurdumduymazlığıyla
yakalayıveriyor.
Kaba ve sert taşlar,
Yani unutulmuş şeyler;
Minik parçalar toplanası
Yapayalnız ve ürkek.
Ayak sesleri ve çatırtılar
Zararsız bir acı.
Çünkü geçip gitti hepsi
Artık yaşamalı.